Ukryte Głębiny!

Gdzieś w zakamarkach naszego wnętrza
Są na pewno ukryte najskrytsze tajemnice
Bo jest ono, jak błękitnego Oceanu głębia
Albo? - jak piękne niebieskookie źrenice

Lecz gołym okiem nie zajrzysz w te głębiny
Trzeba mieć wielki dar i niezwykle wyczucie
Które pozwala spojrzeć tylko oczyma duszy
Wprowadzając tym zamęt w naszym umyśle

Nasuwają się wtedy przypadkowe refleksje
Takie, które dają powód do wielkiej zadumy
Co właściwie skrywa to tajemne wnętrze?
Komu i czemu, może ono także służyć?

Nie znamy tak do końca już, samego siebie
Dopóki mała tajemnica z głębin nie wypłynie
Wtedy dzieje się z nami coś bardzo dziwnego
Bo odkrywamy powoli coś, co już nie minie

Czasem odkrywasz swoją artystyczną duszę
Która uśpiona, wyłoniła się ze swej kryjówki
Co robisz? Powiem ci, lub lepiej może napiszę
Przekraczasz bramę swych głębin i tajemnicy

Serce też może ujawnić swoje wrażliwości
O które siebie, może byśmy nie podejrzewali
Wtedy prawdziwe oblicze naszej osobowości
Na pewno w pewien sposób nam się objawi

Te piękne zakamarki tajemniczego wnętrza
Bo tylko takie z pewnością my posiadamy
Niech miłość do samego Życia je upiększa
Dając natchnienie do odkrywania głębin,
                Których nie znamy!

                                           Leszno, kwiecień 2012r.

Dar Miłości!

Tak wiele wspomnień jest dziś we mnie
Splecione dłonie,czasem tylko w dotyku
To czuję w każdą noc i nawet we dnie
I te płonące ogniki na twoim stoliku

Nastrój tworzyło pełne zadowolenie
Ze spotkania tak miło zaaranżowanego
Spełniałeś tym życia mojego marzenie
By choć chwila stanowiła coś ważnego

Tak było za każdym następnym razem
Więc coraz mocniej serce moje biło
Nie chciałam już pozbywać się marzeń
Chciałam by zawsze tak słońce świeciło

Masz w sobie dar miłości bardzo wielki
Podziel się nią, bo się po prostu zmarnuje
Z kim? To znak zapytania dość maleńki
Lecz serce twoje wie i na pewno czuje?! 


                                           Leszno, 2009r.

Melodia Tęsknoty!

Choć jesteś daleko ze swoimi myślami
A moja tęsknota do bólu jest podobna
I wiem, że ta walka jest z wiatrakami
Lecz serca uspokoić, nie jestem zdolna

Tyś chwilę był bliski, a potem daleki
Jednak "ziarno" w glebę żyzną upadło
Szkoda, że chwila trwała krótko,niestety
A może zbyt szybko odwagi ci zabrakło?

Czas szybko mija a nasz minąć nie musiał
Wystarczyło jedno słowo, słowo nadziei
Lecz słowa tego nikt nigdy nie usłyszał
Czego nawet bolesna tęsknota nie zmieni

Żyjemy w dwóch światach daleko od siebie
I tylko ja wspomnieniom się tym poddaję
Bo wiem, że nigdy już nie zmienię ciebie
Więc sama w przeszłość naszą zaglądam

Uczucie to miłe i za nie losowi dziękuję
Nawet gdy ma tęsknota bólem się nazywa
Bo czasem po prostu wcale bólu nie czuję
Gdyż pewien płaszcz nadziei go zakrywa!


                                           Leszno, lipiec 2008r.

Na Serca Dnie!

Chociaż minęło dość wiele już czasu
Który z prędkością myśli chyba mknie
Choć telefony nie czynią też hałasu
Wspomnienia pozostały na serca dnie

Dzień za dniem ucieka bezpowrotnie
Zacierając już ślady pewnego smutku
Który najlepiej przeżyć jest samotnie
Kuląc się z niemocy gdzieś w środku

Winić nie można za to przecież nikogo
Że życie bywa czasem złe i tak okrutne
Bo nie pozwala nam żyć po prostu błogo
I odbiera marzenia, nawet i te smutne

Marzenia same wkradają się nam w łaski
I choć nieśmiało, czasem spełniają się
Potem zbyt krótko miewają swe blaski
Pozostawiając nadzieję, tylko we śnie

Cień przesuwa się w głąb serca i duszy
Radość w zadumę zamienia szybko się
Lecz skargi tęsknej nikt już nie usłyszy
 Bo wspomnienia pozostały na serca
                   Dnie!

                                        Leszno, maj 2007r.