Syberyjska Perła!

Choć nigdy nie byłam w Kraju odległym i dalekim
Lecz coś mi mówi, że jest memu sercu dość bliski
Gdzie jezioro Bajkał sięga gór takich magicznych
A Skała Szamana - za miejsce święte już uchodzi

Szczyty z marmuru jasnego tworzą wysokie skały
Pokrytego miejscami porostów piękną czerwienią
Siłą swej mocy dodają więc uroku temu miejscu
I stojąc w przejrzystej wodzie jeszcze się mienią

Błękitny Bajkał, to wspaniała muzyka, jak mówią
Której nuty tworzą klify i kryształowo czysta woda
Nadająca charakter przyrodzie - cudzie bogactwa
Bo z klifów i otaczających gór, jest linia brzegowa

Buriaci - mieszkańcy tej niepowtarzalnej Krainy
Z Mongolii od pradziadów ten ród swój wywodzą
Na szarfach dobrych życzeń modlitwy swe piszą
Które wiatr unosi do niebios, wstążkami kołysząc

Bajkał - to perła syberyjskiej i unikalnej przyrody
Którą dusza wrażliwa na piękno - się zachwyca
Gdzie rzeka Angara z błękitnego oka wypływa
A zagubiony wędrowiec - chętnie tam powraca!

        " Gdzie Bajkał podnóża gór sięga
          Przez śniegi, wichurę i noc
          Wędruje zgarbiony włóczęga
          Dźwigając stroskany swój los

          Do brzegu Bajkału podchodzi
         Wspomina rodzinny swój dom
         Ostatkiem sił wsiada do łodzi
         Na wiosłach zaciska swą dłoń"

                                       Leszno, lipiec 2012r.