sobota, 7 grudnia 2013

Jesień Życia!

Słońce nam zachodzi gdzieś tam w oddali
Wysyłając promienie, jak miłe sygnały swe
Blask rozjaśnia niebo ale i ziemię kolorami
Czerwono-żółtym i jasnym, mieniąc też się

Widzę swój dom na Wzgórzu tak z daleka
Otoczony zielenią i moimi też marzeniami
Lecz wiem, że nikt tam na mnie nie czeka
Bo te marzenia połączyły się już ze snami

Czasem więc serce cierpi i tak mocno boli
Że "jesień życia" przychodzi lub jest tuż, tuż
Ale dusza podpowiada, że podziwiać woli
Piękny świat z muzyką kwiatów, może róż?

Gdzie dziś odnajdę ten ślad młodości swej
Gdy dusza trwała w uczuć swych niewoli?
Kiedy szukałam szczęścia i miłości swojej
A samotność nie wkradała się cicho powoli

Szukam dziś wspomnień, by nie zatarł czas
Choć nie zatrzymam swego przeznaczenia
Może w kroplach deszczu zobaczę tą twarz
Która jak dawniej powie - do zobaczenia...

Zachodzi słońce i pobudza do wspomnień
Kryjąc w sobie tak wielką i tajemniczą moc
Choć życia upływa, serce mocno mnie boli
Wspomnienia powracają - w dzień i w noc

Promienie słońca mienią się to czerwienią
Jak pąsowa róża, która w sercu schowana
Bo ono wie, że uczucia już się nie zmienią
I że "jesień życia", może być też uczuciem
                  oczarowana!

                                   Leszno, październik 2013r.

2 komentarze:

  1. pięknie..."Gdzie dziś odnajdę ten ślad młodości swej" - w sercu i w poezji :) pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuje za miły komentarz do tego wiersza. To prawda. :)
      pozdrawiam

      Usuń